อาทิตย์ที่ผ่าน ผมกับเพื่อนๆได้มีโอกาสไปสุราษฏร์ธานี เพื่อไปงานศพพ่อท่านต่ายต้องขอแสดงความเสียใจกับท่านต่ายด้วยน่ะครับ พ่อท่านต่ายป่วยเป็นโรคมะเร็งเป็นโรคที่หลายๆคนคงไม่อยากที่จะเป็น ท่าน ว.วชิรเมธี ได้เคยกล่าวไว้ในรายการเจาะใจว่า ให้มองว่า “การเกิด แก่ เจ็บ ตาย พลัดพราก เป็นเรื่องธรรมดา” แล้วจิตใจของเราจะได้ไม่เป็นทุกข์ ผมก็อยากจะฝากบอกทุกท่านน่ะครับว่า ให้มองเป็นเรื่องธรรมดา

พวกเราออกจากภูเก็ตประมาณ 6 โมงเย็นกว่าจะไปถึงสุราษฏร์ก็เกือบ 4 ทุ่มสงสัยใช่มั้ยครับว่าทำไมใช้เวลานานจัง ก็เพราะว่ากว่าจะออกจากภูเก็ตก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมงครึ่งแล้วรถติดมากเลยที่ภูเก็ตอะไรกันหนักกันหนารถเยอะมากถนนก็แคบ การจราจรที่ภูเก็ตผมว่าอีกสักหน่อยก็คงจะเหมือนกรุงเทพขึ้นทุกวันแล้ว กรูจะบ้าตายยยยยยยยย

ไปสุราษฏร์ครั้งนี้ของพวกเราคงจะหนีไม่พ้นเรื่องเที่ยวกับเรื่องกิน เราได้ไปพักที่ โรงแรม ปริ๊นเซส ปาร์ค อยู่แถวโลตัส สุราษฏร์ ราคาไม่แพงครับห้องคืนล่ะ 500 บาทเอง ดูรายละเอียดโรงแรมได้ที่ http://www.princessparkhotel.com/ หลังจาก Check In กันแล้วพวกเราก็เริ่มปฏิบัติการ กินแหลก โดยไปนั่งที่ ร้านครอสโรด ใกล้ๆโรงแรมบรรยากาศดีลมเย็นสบายเด็กเสริฟน่ารักอิอิ นั่งเล่นๆเพลินๆ เช็คบิลปรากฏว่าหมดเบียร์ ไป 12 ขวดครบ 1 โหล พอดีมีโปรโมชั่น เบียร์อาซาฮี กิน 2 ขวดแถม 1 ขวด อิอิ เมาปริ้นกันไปเลย

ตื่นเช้าขึ้นมาพวกเราก็ Check Out จากโรงแรม ออกเดินทางเพื่อไปตามหาของกินกันอีกแล้ว คราวนี้ไปยังร้านเก่าแก่ชื่อดังของสุราษฏร์ก็คือ “ร้านกาแฟโบราณป้าศรี” เข้าไปครั้งแรกคนเยอะมากเลยครับ เขาบอกว่าร้านเขาเป็นร้านกาแฟโบราณสูตรเฉพาะของเขาเลย ผมลองชิมดูแล้วไม่เห็นต่างจากกาแฟโบราณที่อื่นต้องไหนเลย อิอิ พรรคเราก็ไม่รอช้าสั่งกันมาเต็มโต๊ะอีกแล้วไม่ว่าจะเป็นก๋วยจั๊บ เกาเหลา ข้าวไข่เจียว หรือขนมจีบ แต่ร้านนี้จะแปลกว่าอื่นตรงที่ ปาท่องโก๋ เขาจะเหนียวนุ่ม และสังขยาก็จะเป็นสีม่วงดอกอัญชัน (แต่สู้ปาท่องโก๋ภูเก็ตเจ้าอร่อยที่สุดในโลก แถวฉลองไม่ได้หรอก อิอิ) และแก้วกาแฟของเขาก็เป็นดินเผา เห็นแล้วแปลกดี

หลังจากอิ่มกันแล้วเราก็ออกเดินทางต่อไปยัง เกาะลำพู จะเป็นเกาะที่อยู่กลางแม่น้ำตาปี เยื้องสถานีตำรวจสุราษฏร์ มีสะพานข้ามไปยังเกาะลำพู เป็นสวนสาธารณะพักผ่อนหย่อนใจและเป็นสถานที่ออกกำลังกาย เขาจัดได้ดีเลยทีเดียวครับเพราะมีเครื่องออกกำลังกายอยู่หลายจุดเยอะกว่า สวนหลวงภูเก็ตบ้านผมเสียอีก มองไปรอบๆมีต้นลำพู อยู่ไม่กี่ต้นเอง ผมว่าอีกไม่นานเขาคงปลูกเพิ่มมากขึ้น ได้เวลาประมาณเกือบเที่ยง เราก็ไปยังวัดที่เผาศพของพ่อท่านต่าย จากนั้นก็ออกจากตัวเมืองสุราษฎร์ประมาณ บ่าย 2 โมงกว่า เพื่อนเดินทางกลับภูเก็ต

ปล. ระหว่างทางมาภูเก็ตพวกเราได้แวะกินส้มตำยกครกที่พังงากันอีก 1 ยก ครับพี่น้องงงงงงงงงง และ ผมขอย้ำกันอีกครั้งน่ะครับว่าพวกเราไปงานศพพ่อท่านต่าย ไม่ได้ไปเที่ยวจริงๆ อิอิ

โรงแรม ปริ๊นเซส ปาร์ค

นกกรงหัวจูก เห็นมันสวยดีเลยถ่ายมาเล่นๆ

ถึงแล้วครับร้านกาแฟโบราณ ป้าศรี

บรรยากาศภายในร้านคนเยอะจริงๆ

เมนูอาหารลองเลือกกันได้เลยครับ

แก้วกาแฟของร้านนี้เป็นดินเผา เป็นเอกลักษณ์ของร้าน

ปาท่องโก๋ สังขยาสีม่วงดอกอัญชัน

กินกันแหลกเลยพวกเรา อิอิ

จุดชมวิว แม่น้ำตาปี

คู่รักแห่งปีของเรา มาออกกำลังถึงสุราษฏร์

รากต้นไม้ ใหญ่มากที่เกาะลำพู

บรรยากาศรอบๆ เกาะลำพู

หลักฐานชัดเจนว่าถึงเกาะลำพูแล้ว

ถึงงานศพเสียที เณรต่ายของเรา

การตายเป็นเรื่องธรรมดา

ดูรูปที่เราไปงานศพพ่อท่านต่าย ได้ที่ http://phuketport.multiply.com/photos/album/15/15